Een golf van verbijstering overspoelde de vereniging toen we vorige week woensdag van Riets overlijden hoorden.
Riet een van de boegbeelden van gymnastiekvereniging Kralingen. Tientallen jaren was ze lid. Ooit turnde ze zelf, later gaf ze les, ze verzorgde met anderen het clubblad, ze was actief bij vele wedstrijden. Hele zaterdagen zat de familie Roel in diverse turnzalen in de regio.
Tot enkele jaren terug zat ze in het bestuur. Ondanks dat ze geen verantwoordelijkheden meer had bij de dagelijkse gang van zaken bleef ze de vereniging actief en kritisch volgen. Daarbij konden we nog steeds een beroep op haar doen. Zo was ze bijv. bij de wedstijden nog steeds jurylid.
Behalve een betrokken ere lid was Riet ook een gezelligheidsmens. Menige vergadering bij hen thuis eindigde later dan gepland en ook de nieuwjaarsbijeenkomsten waren vaak bij hen. Samen met Hans verzorgde ze dan de nodige hapjes en drankjes enne… nee, daar was verder geen hulp bij nodig. Dat vond ze gewoon leuk.
Terugdenkend aan Riet zal dit de kern zijn waarin we haar herinneren: Betrokken, behulpzaam en gezellig. Ze laat een leegte achter.
Vanaf hier willen wij Hans, Maaike, Cedric en de andere familieleden sterkte wensen bij dit gemis.
Toen we hoorde dat de oma van Nena en Julian was overleden waren de leidsters van kindercentrum Kekt heel verbaasd. Zo onverwachts dat kan toch niet.. De oma die bij alle feesten aanwezig was. Die Nena en Julian regelmatig kwamen ophalen samen met opa en hier alle tijd voor namen. Verleden jaar liep oma samen met Nena en Julian voor op in de Halloween optocht. We zullen oma missen en wensen de familie heel veel sterkte en morgen een mooi afscheid van een lieve oma.
Na de eerste schok van het bericht over Riet’s overlijden komen nu de goede herinneringen aan onze samenwerking op het RBO. Fijn was dat de organisatie van de bovenkamers altijd weer goed waren. In de Eendrachtsweg-tijd zagen we ook de zorg en het attente gedrag voor de medewerkers. Die zelfde zorg was er ook voor Maaike en het was ook heerlijk om de blijheid te zien bij de geboorte van jullie eerste kleinkind. Daarna zijn we elkaar helaas wat uit het oog verloren en daarom kwam het bericht van Riet’s overlijden heel onverwacht. We hopen dat jullie als familie het leed samen kunnen dragen en wensen jullie erg veel sterkte daarmee.
Camine en Marien Muller
Beste Hans, Maaike, Cedric, Julian en Nena,
Wij kennen Riet al vanaf 1992, het jaar dat onze samenwerking begon bij het Regionaal Bureau Onderwijs Rijnmond. Riet was hoofd van het secretariaat bij het pas opgerichte bureau. Zij heeft een rol gespeeld in eerst de versterking van het secretariaat met Ada en een half jaar later met Haidy. Het was een hernieuwde kennismaking voor Ada en Riet, zij hebben tijdens hun jeugd naast elkaar gewoond in de Wildeveenstraat, en waren vriendinnen totdat Ada op 11-jarige leeftijd naar Capelle verhuisde.
We hebben heel wat jaartjes met z’n drieën samengewerkt op het secretariaat. Riet was altijd heel sociaal, als we problemen hadden kon je altijd bij haar terecht voor een luisterend oor en bij ziekte nam ze altijd zonder meer je werk over zolang het nodig was.
We praten nog regelmatig met andere oud-collega’s over het RBO en daarbij halen we steevast een paar droge opmerkingen op die Riet lanceerde en waar we nu, na al die jaren, nog hartelijk om moeten lachen!
Na de opheffing van het RBO kwamen we alle drie te werken bij het Albeda College, maar dan op verschillende afdelingen. Riet heeft tot aan haar pensionering gewerkt bij de afdeling Communicatie.
Riet is veel te vroeg van jullie weggenomen. We wensen jullie heel veel sterkte om verder te leven met dit grote verlies.
Haidy Finsy en Ada Cabaret-Stam
Innige deelneming. Veel sterkte aan de familie en iedereen die haar zo graag gekend heeft.
Lieve Riet, Hans, Maaike, Cedric, Julian en Nena,
26 jaar geleden leerden we Riet kennen (bij het Regionaal Bureau Onderwijs RBO Rijnmond) als een heel betrouwbare, hardwerkende, eerlijke en vooral ook een lieve en zorgzame collega. Bij Riet was het nooit te doen om Riet, altijd waren het haar werk en het welzijn van haar collega’s die voorop stonden. Een bijzondere collega, die pas ophield met haar werk als het werk af was, ook al was dat ver na sluitingstijd. Dat maakte dat we al snel ook Hans en Maaike leerden kennen, die Riet dan kwamen ophalen. Dan sloten we informeel de week af met een wijntje. Supergezellig.
Hoewel zij niet was opgegroeid met de computer, was ze zeer leergierig om dat ding helemaal onder de knie te krijgen. Steeds op zoek naar efficiëntie. Wij hebben haar mogen helpen met het vergroten van haar computervaardigheden. Daar was ze tuk op. Het up to date houden van haar zeer waardevolle adressenbestand, waar het RBO verschrikkelijk veel baat bij heeft gehad, was haar ding.
Bij zeer veel activiteiten, bovenkamers, congressen, bijeenkomsten, IT-weken, etc. was Riet altijd de spil. We hebben met heel veel plezier honderden bijeenkomsten met haar mogen organiseren.
En ook als collega's het moeilijk hadden, zowel in hun werk als privé stond Riet altijd voor hen klaar. Vele stagiaires hebben van haar het vak mogen leren. Of ze nu wel of geen talent hadden, Riet ging ervoor tot het uiterste, zodat ze toch hun stage positief konden afronden. Riet speelde een belangrijke rol in het feit dat werken meer was dan de plek waar je je loon verdiende: een werksfeer waar we het fijn met elkaar hadden.
Toen wij bij het RBO weg waren hebben we gelukkig met Riet en Hans het collegaschap om kunnen zetten in een zeer door ons gevoelde vriendschap. Bijna twintig jaar nu zien we elkaar een paar keer per jaar, zowel op verjaardagen als met etentjes. Altijd enerverende bijeenkomsten, vaak tot in de kleine uurtjes.
Als wij Riet zouden moeten typeren met één kern, zeggen we: Riet was een Goed mens. Geen blabla, altijd eerlijk, nooit patserig, altijd klaar staan voor iedereen, zorgzaam, familiemens, een verbinder, ook bereid om vergissingen toe te geven.
Wat gaan we haar verschrikkelijk missen.
Janette en Bert
RIP Lieve Riet,
Onze groep van 3 is niet meer.
Onlangs nog zo gezellig een dagje uit samen. Dit houden we erin zeiden we alledrie .. jij Gerda en ik (3 collegae/pensionada's van het AC) en we genoten samen heel relaxt. Bijpraten, lekker eten met een wijntje en van de omgeving genieten. Toen belde Hans om ons het onwerkelijke nieuws te vertellen.
Te vroeg, te jong (67) heb je ons verlaten.
Rust zacht Riet. De herinnering blijft xxx
Heel veel sterkte voor de familie om dit onverwachte verlies een plekje te kunnen geven.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.