Justine de Zeeuw

Dag Tine, Je was onze écht Rotterdamse buurvrouw op het vakantiepark "Onder de Molen" in Stellendam. Veerkrachtig en altijd in voor een grap, een verhaal met humor, een lekker glas. Ik ben blij dat ik je heb gekend en wens Tiny en Janny sterkte, maar vooral ook veel goede herinneringen aan de tijd met Tine toe.

Beste juffrouw De Zeeuw, Als voorzitter van Semper Floreat zal ik u gedenken in het volgende nummer van Tolle Belege. In de roerige periode aan het einde van de zestiger en begin zeventiger jaren was u een baken van rust op een klein schooltje dat zijn weg moest zien te vinden op de woeste baren van de nieuwe tijd. Waarschijnlijk speelde u die rol onbewust, want u was wie u was op ieder moment en tegen iedereen. Klaas Taselaar

Ik leerde Tine kennen toen ik in 1977 op het Erasmiaans Gymnasium kwam. ik werk daar overigens nog steeds als docente LO. Bij Tine was het altijd gezellig. Je kon altijd aan de lange tafel komen zitten en er was altijd een bakje lekkere koffie of thee voor je. Ze wist altijd antwoord op mijn vragen en ze stond altijd voor je klaar. Toevallig hadden we net het plan opgevat om Tine eens te bezoeken, maar helaas is het daar niet meer van gekomen. Ik zal Tine altijd herinneren als een warme ,hardwerkende hartelijke vrouw die altijd voor iedereen tijd had en voor je klaar stond. Veel sterkte morgen. Barbara Berghout

Herinneringen aan Tine...of Justine, zoals ze ook graag genoemd wilde worden ... Sinds het bericht van overlijden op de mat viel, spoken er talloze herinneringen door mijn hoofd. Tien jaar lang (1977-1987) maakte ik Tine mee als scriba op het Gymnasium Erasmianum, zoals we onze school toen nog noemden. Ik begon als lerares Nederlands en toen er in de loop der jaren andere taken bijkwamen, had ik steeds meer met Tine (en Bea) te maken. Maar, of je leerling, lid van het oop, docent of rector was, voor iedereen stond Tine klaar met een kwinkslag, een hartelijk woord of een liefdevolle vermaning. Aan de lange houten tafel heeft menigeen zijn hart uitgestort, grappen verteld, hulp gevraagd. Het kon allemaal, Tine was het gouden hart van de school. Niet, dat ze alles goed vond! Ze kon uit de grond van haar hart 'godallemachtig' zeggen (ik hoor de intonatie nog!). Wat hebben we gelachen, buiten schooltijd, tijdens de weekends aan het eind van de grote vakantie in Langezwaag. Wat hebben we gelachen in Rome toen ze in de jaren '80 mee was op Romereis. Ze danste met de nachtportier van ons kleine hotel op een melodietje uit mijn rekenmachientje. Het was het eerste jaar, dat de (steeds grotere) groep leerlingen verdeeld werd over twee hotels. Wij hadden de kleinste groep. Het hotel was matig, het eten niet denderend, maar de sfeer kon niet beter. Na haar pensionering hielden we van tijd tot tijd contact met kaarten, telefoontjes. Omdat haar gehoor achteruit ging, was een telefoongesprek niet goed meer mogelijk. Toen Jankees en ik haar een paar jaar geleden opzochten in Stellendam was ze geestelijk nog de 'oude Tine', maar lichamelijk moest ze steeds meer inleveren. In augustus en december kan ik geen kaart meer sturen, maar vergeten zal ik haar niet. Het spijt me zo erg, dat ik er morgen niet bij kan zijn. Lieve groeten aan haar (mantel)zorgers en familie en vrienden. Een mooi afscheid gewenst. Annelies (21 oktober 2016)

Beste Tine, Toen ik in 1962 mijn baan als leraar aantrad, was jij al de secretaresse van het Erasmiaanse Gymnasium. Ik heb je precies 25 jaar lang tot aan je pensionering in 1987 mee mogen maken. Toen ik in de leiding van de school erbij kwam, werd de samenwerking heel wat intensiever. Die samenwerking met jou was geweldig. Tine, je was een collega van goud. Met groot plezier kijk ik terug op die tijd. Lieve Tine, dank voor die goede jaren. Leen

We hebben altijd met veel plezier koffie langsgebracht in het Spectrum bij mevrouw de Zeeuw. Haar positiviteit en humor maakte haar een bijzonder mens. We zullen haar missen. Sterkte aan de nabestaanden.

Wij hebben met liefde voor haar gezorgd tijdens haar laatste levensfase in het Spectrum in Stellendam. Wij wensen de nabestaanden sterkte toe.

Ik heb Tine leren kennen via Tiny. Tiny was een oud collega van mij. Met en bij Janny de Winter , ook een oud collega, had ik kontakt met jullie. Ik wens de familie, Tiny en Janny veel sterkte. Leni de Haas

Lieve Tine, De eerste keer dat ik je ontmoette was voor mijn sollcitatiegesprek op het Erasmiaans. Jij ging met de VUT en de school zocht een opvolger. Zodra ik je zag, klikte het. Ik vond je sympathiek, stoer, hartelijk, gewoon ecjht een fijn mens! Iedereen op school vond dat. Gelukkig was het klikken wederzijds want ik werd aangenomen. Ik kreeg de eer om je op te volgen. Ik hoefde geen moeite te doen om je plaats in te gaan nemen want dat kon toch niet dacht ik. Maar je gaf me jouw plekje volledig en met jouw hulp werd ik binnen kortste keren in de school geaccepteerd. De periode dat je me hebt ingewerkt was een geweldige tijd. Je had een heel groot verdriet in je leven toen ik op school kwam maar nooit heeft dat overheerst, nooit heb ik gevoeld dat ik op de plek kwam die voor iemand anders was bedoeld. Lieve Tine je was een groot mens, hoe jij met de collega's en leerlingen en met mij omging: ik nam en neem nog steeds mijn petje voor je af! Het was een eer je te hebben gekend, ik dank je daarvoor. Ik heb je na je vertrek niet meer gezien maar je bent altijd in mijn gedachten gebleven. Je hebt een onuitwisbare indruk op me gemaakt!