Karin Veltman

Met een appel en aan de wandel, en dan nog die lach - dat is precies hoe ik Karin zal herinnern - mijn mede AIO - altijd rustige en gevat en vooral niet te serieus. Wat een schok - mijn diepe condoleances en sterktewensen voor familile en naasten! Mara

Lieve Karin, als ik aan jou, mijn collega-aio en PostDoc in Nijmegen, terugdenk, dan zie ik ons vooral tijdens onze SETAC congresbezoeken, waar we elkaar echt goed hebben leren kennen. In Den Haag, als hulpjes in onze prachtige gele outfits. Na SETAC Porto met een groepje vakantie gevierd. Mooie omgeving en iets te kleine bedden voor "grote Karin". Met zn tweeën naar Milwaukee. Als ik jou even kwijt was, zocht ik gewoon naar je groene schoenen tussen de posterborden. Jouw rust en nuchterheid was enorm waardevol. Wat had ik al deze herinneringen graag nog een keer met jou samen opgehaald. Ik wens de nabestaanden veel sterkte met dit enorme verlies.

Lieve Karin, het is niet te bevatten dat je er niet meer bent. Ik herinner me je als een nuchter, sympathiek, sterk en onafhankelijk persoon. Met je brede glimlach en stralende ogen. Ik kende je als sinds de middelbare school. We hadden veel raakvlakken en ook onze loopbanen vertoonden veel gelijkenissen. Ik houd me vast aan mooie herinneringen zoals ons bezoek aan Trondheim, jouw bezoek aan Edinburgh en mijn bezoek aan Rotterdam toen je hoogzwanger was van Yao. Ten slotte mijn bezoek aan Barendrecht vorig jaar zomer. Het was een hele mooie en zonnige dag samen met Yao en Armando. Wij hebben nog naar de Oude Maas gewandeld. Karin, ik ga je missen. Heel veel sterkte en kracht gewenst aan Armando, Yao, Moniek, Erwin, Eddy en Brecht.

I can't believe that the first news I got about Karin after she left our iMod group is her death. In my memories, Karin was always warm, calm, and sporty. She was a great colleague and was always willing to help. I will always remember the time that we went skiing and biking together in Michigan during iMod group outings. I still remember that one time I drove Karin back to Ann Arbor from Harbor Springs and she saw my pet pillow and commented "It's an easy pet" with a smile. My deepest condolences and sympathies to your family on the loss of Karin. May all of you find strength during this most difficult time.

Wat een verdrietig nieuws! Karin was mijn eerste kamergenoot op de Radboud Universiteit, toen ik daar in 2005 aan de slag ging. Stabiel, nuchter, vriendelijk en wars van pretenties - een fijn mens. Veel sterkte gewenst aan de nabestaanden.

Ik kan het niet geloven dat Karin er niet meer is. We kennen elkaar vanaf baby af aan, groeiden samen op, beleefden avonturen bij het dijkje, zaten in dezelfde middelbare school klas en ook tijdens en na het studeren hielden we contact, alleen de laatste jaren wat minder. Hoe groot de schok toen ik het antwoord op mijn app 2 weken geleden van je ontving, Karin, dat je erg ziek was en nu...dat je nu er niet meer bent. Zachtaardig, warm, onafhankelijk en ook ongelofelijk stoer zo herinner ik me je. ik zal je missen en koester de herinneringen. veel sterkte Yao, Armando, Ed, Brecht, Moniek en Erwin

My deepest condolences and sympathies. Karin was a truly lovely and kind person. I have great memories of our time together as postdocs and office mates at University of Michigan. She will be dearly missed.
Susan

We zijn geschrokken van het bericht van overlijden van Karin. Wij wensen jullie veel sterkte in deze moeilijke tijd en voor het gemis in de toekomst

Our thoughts and condolences with your family as we are all mourning Karin.

I will always remember the multiple cross-country skying outing I shared with Karin in Ann Arbor and "Up North" in Harbor Springs Michigan, always ready to go out in any weather conditions, .... I also cherish her outstanding work on pharmaco-dynamic modeling. She was so good at finding the necessary data and to parameterize these models !

Kindest regards and thoughts

Olivier Jolliet
Prof. Em. Univ. of Michigan and former Karin's boss and colleague

Heel veel sterkte met het overlijden van Karin. We denken nog regelmatig terug aan onze gezamenlijke vakantie in Helgaboda ( Zweden ). Vooral het moment dat Karin, Monique, Erwin en Otto en Siska met een bootje het meer opgingen en maar niet weer terug kwamen. Karin loodste hen als kapitein uiteindelijk weer veilig "de haven" in. We zullen haar/jullie niet vergeten.

Heel veel sterkte toegewenst met het overlijden van Karin.