Lieve Peter, ik hoop dat je bij Harry bent, en dat jullie samen herinneringen ophalen.....Voor je moeder heel veel sterkte, zo hoort het niet te gaan in het leven......Lieve groetjes, Eveline
Lieve Peter,
Negentien jaar oud waren wij nog maar, dat we jou leerden kennen als lid van de "Waggel" club.
Als een groepje jonge blije eendenrijders reden we meetings met elkaar.
Gezelligheid, saamhorigheid en rottigheid....
De eend zorgde voor verbroedering; wat hebben we gefeest en lol gehad!
De club werd groter en groter....
Je eigen CTC meetings met koninginnedag in Oud-Vossenmeer en Oirschot...
Xanten...
Wat een heerlijke jaren...
Ook al hebben we elkaar de laatste twee jaar niet veel meer gezien, we herinneren jou als een altijd aardige en goedgehumeurd "Roosje",
gek op kinderen en dieren.
Altijd bereid om een ieder met raad en daad bij te staan
(of om even op "Bolletje" te passen)
Gisteren hebben we afscheid van je genomen, op Valentijnsdag....
Lieve Peter,
Heel erg bedankt voor je trouwe vriendschap
en zoveel jaren vol mooie herinneringen.
Veel liefs,
Harry, Vinanda, Rebecca en Harm-Jan
Beste familie en vrienden gecondoleerd met Peter veel te vroeg overleden bedankt voor je gezelligheid en af en toe voor je goede adviezen ik kan helaas niet bij je uitvaart zijn maar ben in gedachte bij je tot ooit
Ik heb Peter leren kennen in 2002. We hebben vele meetings gereden, die waren altijd erg gezellig. De laatste jaren ging je veel naar Spanje. Ik kwam dan altijd in het najaar zes weken en in het voorjaar weer zes weken heerlijk uitrusten bij jou in de caravan en genieten van het zonnetje. Bij mij thuis kon je soms heerlijk knutselen. Als ik iets weg wilde gooien omdat het kapot was kon jij er altijd wel wat mee. Hier is nu na 17 jaar onverwachts een einde aangekomen.
Peet, bedankt voor alles!
Veel liefs,
Cora
Lieve Rena,
Wat een verdrietig bericht. We hopen dat je de herinneringen koestert en er wat troost uit kunt putten..
Als kinderen mochten we in Slikkerveer achterop de brommer en later achterop de motor. Fantastisch vonden we dat, vooral dat we zo schuin door de bochten gingen!
Veel sterkte gewenst!
Het was 1977 toen ik Petertje ontmoette als collega chauffeur bij de RET. Al snel ging het gesprek over de "lelijke eend". ook ik had er een die af en toe liefdevol moest worden doorgesmeerd enz. Vanaf die tijd deed hij dit voor mij onder zijn huis waar het altijd een gezellige bende was. Wat een gave tijd was dat.
De laatste maanden hebben we de verhuizing van zijn moeder Rena samen opgepakt en daar ben ik heel blij mee omdat we elkaar nog beter hebben leren kennen. Bij mij blijft Peter in mijn geheugen staan als vrije geest en eerlijk mens. Soms waren we broers. Meestal niet omdat we dat niet echt waren. Maar het gevoel gaf aan dat het wel zo was. We zullen er altijd zijn voor Rena in deze zware periode van afscheid van haar zoon, dat is beloofd Peter. Hoi Hoi.
Natuurlijk gaan we Peter ontzettend missen.